مکتب پزشکی شیراز از آل بویه تا آغاز صفوی

وجود و کیفیت سیستم های دانش پزشکی در میان تمدنهای گوناگون نشان از میزان اهمیت و توانمندی پزشکی آن اقوام داشته است. یکی از این سیستم ها، مکتب پزشکی شیراز بوده که کمتر مورد توجه مورخان و اندیشمندان متأخر قرار گرفته است. از این جهت در این مطالعه سعی بر آن است تا در حد امکان بر اساس منابع موجود به ترسیم وضعیت این مکتب پزشکی، که از دوره دیلمی تا آغاز صفوی ادامه داشته، پرداخته شود. مکتب علمی شیراز که لقب دارالعلمی را به خود اختصاص داده است، با دارا بودن مدارس علمی، بیمارستانها و مراکز درمانی و کتابخانه های مجهز شهرتی جهانی یافته بود. علما و دانشمندان بزرگی در این مکتب پا به عرصه نهادند که شیوه های نوینی در پزشکی ابداع کردند، و رونق و پیشرفت پزشکی را سبب شدند، که در این مطالعه این مکتب بزرگ پزشکی مورد بررسی قرار می گیرد.